Michał Koza
doktorant literaturoznawstwa w Katedrze Antropologii Literatury i Kultury na Wydziale Polonistyki UJ. Zajmuje się filozofią i antropologią literatury, teorią krytyczną, poezją i kulturą popularną. Pod kierunkiem dr. hab. Andrzeja Zawadzkiego przygotowuje rozprawę doktorską na temat dyskursu etycznego w literaturze polskiej po '89. Tłumacz, redaktor i krytyk.
Stypendysta Fulbrighta i Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Uczestnik konferencji krajowych i międzynarodowych, m.in. w Nowym Jorku, Baltimore, Stambule i Kijowie. Publikował m.in. w „Comparative Literature and Culture”, „Tekstach Drugich”, „Studiach z Historii Filozofii”, „Czasie Kultury”, „Wielogłosie”, „Popmodernie” i magazynie „KONTENT”. Koordynator wykonawczy Festiwalu Miłosza i członek zespołu Krakowa Miasta Literatury UNESCO w Krakowskim Biurze Festiwalowym. W latach 2013–2016 redaktor naczelny czasopisma naukowego „Polisemia”.
Najważniejsze publikacje:
- Historyczność osobista, „Wielogłos”, 2017, Numer 4 (34), s. 159–164
- I. Boruszkowska, M. Koza, Nuklearna szybkość katastrofy – Jacques Derrida i nuclear criticism, w: J. Derrida, O apokalipsie, tłum. I. Boruszkowska, K. Wojtasik, Kraków 2018, s. 189–228.
- Pomięty przez Bytom, „KONTENT”, nr 4 (2018), s. 63–64
- Torpedowanie świątecznego nastroju, „KONTENT” nr 5 (2018), s. 77–78.
- Przedmioty i współczucie. „Elegia na odejście pióra atramentu lampy” Zbigniewa Herberta wobec elegii dwudziestowiecznej (na przykładzie „Elegii duinejskich” Rainera Marii Rilkego), „Zagadnienia Rodzajów Literackich”, nr 59/117 (2016), s. 47–62.
- Hesse's Steppenwolf as Modern Ethical Fiction, CLCWeb: Comparative Literature and Culture 17/5 (2015), http://dx.doi.org/10.7771/1481-4374.2866.
- Osoba i nicość. Wolność w ujęciu Jana Pawła II i Jean-Paula Sartre’a, „Studia z Historii Filozofii”, 1 (9)/2018, s. 96–112.
- Różnice natężeń Cogito, w: Racjonalizm po zwrocie afektywnym, Reasonable Doubts: konteksty, red. M. Gomulska, W. Kozioł, G. Sułkowska, Kraków 2017.
- „Historia jest zawsze przeciwko ludziom”. „Sońka” Ignacego Karpowicza jako narracja etyczna, w: Migracyjna pamięć, wspólnota, tożsamość, red. R. Sendyka, T. Sapota, R. Nycz, Warszawa 2016.
- „Nieja oczy otwieram”. Etyczne czytanie i Morfina Szczepana Twardocha, „Teksty Drugie” 2016/4, s. 340–357.
- Myśl słaba a granice interpretacji literatury, Літературознавчі обрії. Праці молодих учених, red. Людмила Бербенець, t. 23, s. 233–237.
- Romanse z tekstem. Lektura erotyczna a badania teoretycznoliterackie, w: Literackie i artystyczne konteksty erotyki i seksualności, red. Weronika Pawlik-Kwaśniewska, Dominika Dźwinel, Toruń 2015, s. 12–22.
- Czy znasz ten mem? Pragmatyka i polityka internetowych wspólnot interpretacyjnych, „Teksty Drugie” 3 (2015), s. 236–245.
- Próba (anty)komparatystycznej analizy muzyczności wiersza Jarosława Marka Rymkiewicza „Arietta zimowa (na temat z sonaty f-moll na skrzypce i fortepian Sergiusza Prokofiewa)”, w: (Od)czytane. Wiersze mniej znane, red. Łukasz Grajewski i Aleksandra Szwagrzyk, Toruń 2015, s. 81–89.
- Ethos różnicy. Dekonstrukcja, etyczno lektura i literatura współczesna, „Czas Kultury”, 5 (2014), s. 76–83.
- I. Boruszkowska, M. Koza, Ostateczna de(kon)strukcja. Nuklearna apokalipsa Derridy, „Czas Kultury” 5 (2014), s. 92–103.
- Harmonia i żarliwość o niedokonanej racjonalizacji muzyki w Wyznaniach Augustyna, „Estetyka i Krytyka”, 4 (2014), s. 127–144.
- Śladem różnicy. Dekonstrukcja granicy między człowiekiem a zwierzęciem w filozofii Jacquesa Derridy, w: Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze, red. Justyna Tymieniecka-Suchanek, t. 1, Katowice 2014, s. 163–170.